مقاوم سازی با ژاکت بتنی
یکی از مهمترین و بهترین مزایای مقاوم سازی با ژاکت بتنی این است که این روش با المان نیازمند مقاوم سازی کاملا همگن و هم جنس است. یعنی در پایان عملیات مقاوم سازی یک المان در ساختمان، المان جدید نیز یک المان بتنی است.از دیگر فواید روش مقاوم سازی با ژاکت بتنی این است که به پوشش ضدآتش نیازی ندارد و المان موردنظر کاملا مقاوم می شود.بعد از اجرای مقاوم سازی با ژاکت بتنی ، هیچ تغییری در میزان خوردگی و زنگ زدگی المان موردنظر به وجود نمی آید.مقاوم سازی با ژاکت بتنی را می توان در تمام بخش های سازه پیاده سازی کرد؛ در حالی که سایر روش های مقاوم سازی بتن در همه قسمتهای ساختمان قابل اجرا نیست.مقاوم سازی با ژاکت بتنی، کمترین دخالت را در معماری ساختمان خواهد داشت. مقاوم سازی با ژاکت بتنی، بهترین گزینه برای افزایش مقاومت دیوارهای برشی و فونداسیون ساختمان است.
هدف از اجرای این روش، کاهش قابلیت تغییر شکل اعضای ناکارآمد است، چراکه این اعضا در شرایط طراحی و مطابق واکنش های ساختمان به وضعیت حدی تعیین شده خود نخواهند رسید. ژاکت های بتن آرمه زمانی بهکار می روند که اعضای سازه ای دچار آسیب دیدگی شدید شده باشند یا مقاومت لرزه ای آنها ناکافی باشد. در صورت امکان، ژاکت بتنی دور تا دور اجزای سازه ای و در غیر این صورت در یک یا چند وجه آنها اجرا میشود.
یکی از مهم ترین مسائل مطرح در ارتباط با مقاوم سازی با ژاکت بتنی نحوه اتصال آن به المان موجود است. برای ایجاد این اتصال سطح بتن المان موجود باید مضرس کاری شود. در برخی از پروژه ها پس از مضرس کاری بر روی این سطح رزین اعمال می گردد تا اتصال بهتری ایجاد شود. با توجه به نوع و میزان مشکل سازه اطراف ستون و یا هر عضو دیگری که قرار است مقاوم سازی شود، آرماتوربندی شده و بتن ریزی انجام می شود. در برخی موارد خصوصا در محل هایی که مشکل عضو تحت مقاوم سازی تحمل لنگر است، برای ایجاد اتصال بهتر و عملکرد یکپارچه از روش کاشت میلگرد نیز می توان بهره برد.
رعایت چند نکته در ارتباط با اجرای مقاوم سازی با ژاکت بتنی ضروری است. از جمله این موارد می توان به موارد زیر اشاره کرد.جهت ایجاد اتصال بتن جدید به بتن قبلی، بعد از مضرس کاری نیز در صورتی که از رزین استفاده نمی شود، لازم است سطح بتن موجود نمناک شود تا آب بتن جدید را جذب نکند.
قالب بندی جهت بتن ریزی خصوصا برای المان های مانند ستون بهتر است به گونه ای انجام شود که ارتفاع سقوط بتن تا حد امکان کم باشد و ترجیحا از دو یا چند ارتفاع متفاوت بتن ریزی انجام شود.
قبل از اجرای مقاوم سازی با ژاکت بتنی باید قسمت های دارای مشکل المان موجود حذف شوند. در صورتی که بتن دارای مشکلات موضعی است باید در این محل ها تخریب شود. همچنین در صورتی که میلگردها دچار خوردگی شده باشند، باید با استفاده از روش هایی مانند سندبلاست یا روش های مناسب دیگر خوردگی آن ها برطرف گردد.در مواردی که نیاز به مقاوم سازی در برابر بار خمشی وجود دارد، در برقراری اتصال باید دقت بیشتری صورت گیرد تا حتما المان به صورت یکپارچه عمل کند. در برخی موارد با توجه به جزئیات اجرایی طرح ممکن است از کاشت میلگرد و یا روش های دیگر استفاده شود.در هنگام بتن ریزی باید دقت شود که حتما پوشش لازم برای میلگردهای جدید در نظر گرفته شود تا در برابر خوردگی محافظت شوند.مقاومت بتن جدید نباید از مقاومت بتن موجود کمتر باشد.